ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ – Σύνδεσμοι (Connectors)

Ένας σύνδεσμος οπτικής ίνας (optical fiber connector) τερματίζει την άκρη μιας οπτικής ίνας και επιτρέπει ταχύτερη σύνδεση και αποσύνδεση σε σχέση με την απ’ ευθείας σύνδεση (splicing). Οι connectors μηχανικά συνδέουν και ευθυγραμμίζουν τους πυρήνες των ινών έτσι ώστε να μπορεί να περάσει το φως. Οι ποιοτικότεροι connectors έχουν μικρότερες απώλειες.

Οι optical fiber connectors χρησιμοποιούνται για να ενώσουν οπτικές ίνες όπου υπάρχει ανάγκη σύνδεσης/αποσύνδεσης. Λόγω του συντονισμού και της ρύθμισης που χρειάζονται, συνήθως συνδέονται με τις οπτικές ίνες σε εξειδικευμένα εργαστήρια. Υπό προϋποθέσεις, αυτό θα μπορούσε να γίνει και σε άλλο χώρο εργασίας.

Κάθε σύνδεση οπτικών ινών συνοδεύεται από δύο παραμέτρους

  • Απώλεια εισαγωγής (insertion loss) που μας δείχνει την απώλεια ισχύος του σήματος από την μετάβαση από τη μία συσκευή στην άλλη και συνήθως εκφράζεται σε decibels (dB).
  • Απώλεια επιστροφής (return loss) που μας δείχνει την απώλεια ισχύος του σήματος που επιστρέφεται/ανακλάται λόγω της ασυνέχειας από τη μία συσκευή στην άλλη και συνήθως εκφράζεται σαν αναλογία σε decibels (dB). Η απώλεια επιστροφής είναι ένα μέτρο για το πόσο καλά έχουν συνδεθεί συσκευές ή γραμμές. Όσο καλύτερη είναι η σύνδεση τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια επιστροφής. Μεγάλη απώλεια επιστροφής σημαίνει μικρή απώλεια εισαγωγής.

Οι μετρήσεις αυτών των παραμέτρων ορίζονται από την τυποποίηση IEC 61753-1. Η τυποποίηση δίνει 5 βαθμίδες για το insertion loss από Α (καλύτερο) έως D (χειρότερο) και M για multimode. Η άλλη παράμετρος (return loss), με βαθμίδες από 1 (καλύτερο) έως 5 (χειρότερο).

Υπάρχουν πολλοί τύποι optical fiber connectors, αλλά οι SC και οι LC connectors είναι οι πιο διαδεδομένοι στην αγορά. Γενικά, οι οργανισμοί προσανατολίζονται σε έναν τύπο connector, ανάλογα με τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούν. Διαφορετικοί connectors χρησιμοποιούνται για multi-mode και για single-mode ίνες.

Σε πολλές επιχειρήσεις οι μικρότεροι connectors (πχ LC) και οι multi-fiber (πχ MTP) αντικαθιστούν παλαιότερους και μεγαλύτερους (πχ SC) αφήνοντας χώρο για περισσότερα ports στο rack.

Χαρακτηριστικά καλού σχεδιασμού ενός connector:

  • Μικρό insertion loss
  • Μεγάλο return loss (μικρές ποσότητες ανάκλασης στην διεπαφή)
  • Ευκολία εγκατάστασης
  • Μικρό κόστος
  • Αξιοπιστία
  • Μικρή ευαισθησία στο περιβάλλον
  • Ευκολία χρήσης

Σε εφαρμογές εξωτερικού χώρου οι connectors μπορεί να βρίσκονται κάτω από το έδαφος ή σε τοίχους ή στύλους. Σε αυτές τις περιπτώσεις συχνά χρησιμοποιούνται προστατευτικά περιβλήματα τα οποία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: ερμητικά (hermetic ή sealed) και αναπνέοντα (free-breathing).

Τα ερμητικά περιβλήματα δεν αφήνουν να περάσει υγρασία και αέρας, αλλά χωρίς εξαερισμό η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί υπερβολικά αν εκτεθούν στον ήλιο ή σε άλλες πηγές θερμότητας.

Τα αναπνέοντα περιβλήματα αντίθετα, επιτρέπουν τον εξαερισμό αλλά είναι εκτεθειμένα σε υγρασία, έντομα και ατμοσφαιρικούς ρύπους.

Η επιλογή του σωστού περιβλήματος εξαρτάται από το καλώδιο, τον τύπο του connector, τον περιβάλλοντα χώρο και άλλους εξωγενείς παράγοντες.

 

Προηγούμενο άρθρο: ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ – Τερματισμός & Σύνδεση

Επόμενο άρθρο: ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ – Τύποι Connectors

Leave A Reply